Problematyka rozwiązania spółki partnerskiej została uregulowana podobnie do zasad rozwiązania spółki jawnej, lecz z uwzględnieniem specyfiki tej pierwszej, co spowodowało dodanie do katalogu przyczyn rozwiązania spółki utratę przez wszystkich partnerów prawa do wykonywania wolnego zawodu.
Do rozwiązania spółki partnerskiej stosuje się trzy grupy przepisów. Po pierwsze, są to art. 98-101 k.s.h., odnoszące się do tej kwestii bezpośrednio. Po drugie, art. 99 k.s.h. odsyła do art. 59-62 k.s.h. oraz 64-66 k.s.h. Po trzecie, w związku z art. 89 k.s.h. w kwestiach nieuregulowanych odpowiednie zastosowanie znajdą przepisy o spółce jawnej.
Nierzadko niejasne odesłania mogą stwarzać trudności w ustaleniu, w jakim zakresie należy stosować do rozwiązania spółki partnerskiej przepisy o spółce jawnej.
Wśród przyczyn rozwiązania spółki partnerskiej art. 98 k.s.h. wymienia przyczyny wymienione w umowie spółki. W przepisie tym nie ma przykładowych przyczyn, dlatego należy uznać, iż partnerzy mają w tym zakresie swobodę. Partnerzy mogą umówić się, że spółka zostanie rozwiązania po upływie określonego terminu lub wraz z osiągnięciem przez spółkę określonego celu. Umowa powinna określać, czy wystąpienie danej przyczyny powoduje automatyczne rozwiązanie spółki czy potrzebne jest w tym zakresie podjęcie przez partnerów uchwały stwierdzającej ten fakt. Dzięki temu uniknie się stanu niepewności, co w obrocie gospodarczym jest rzeczą bardzo istotną
Drugą przyczyną rozwiązania spółki partnerskiej jest podjęcie w tej materii jednomyślnej uchwały przez wspólników, którzy mogą dokonać tego w każdym czasie. Zgodę muszą wyrazić wszyscy partnerzy, czyli również ci wyłączeni od prowadzenia spraw spółki. Spółka może być rozwiązana na mocy uchwały wspólników również wtedy, gdy była zawarta na czas oznaczony.
Ogłoszenie upadłości spółki to trzecia przyczyna rozwiązania spółki partnerskiej. Spółka istnieje jeszcze aż do zakończenia postępowania upadłościowego i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców.
Jako czwartą przyczynę rozwiązania omawianej spółki, art. 98 § 1 pkt 4 k.s.h. wymienia utratę przez wszystkich partnerów prawa do wykonywania wolnego zawodu. Wiąże się to z wymogiem zawartym w art. 87 § 1 k.s.h., aby partnerami w spółce partnerskiej były osoby fizyczne, uprawnione do wykonywania wolnych zawodów. Jeżeli w spółce nie ma wspólników mogących wykonywać wolny zawód, jej istnienie traci sens.
W stosunku do spółki partnerskiej występuje specyficzna regulacja art. 98 § 2 k.s.h., który zezwala na istnienie jednoosobowej spółki partnerskiej. Sytuacja taka może mieć miejsce, gdy w spółce pozostanie jeden partner lub gdy tylko jeden partner jest uprawniony do wykonywania wolnego zawodu. Wtedy spółka ulega rozwiązania najpóźniej z upływem roku od zaistnienia któregokolwiek z powyższych zdarzeń.
Jeżeli partner utraci prawo do wykonywania wolnego zawodu, powinien wystąpić ze spółki najpóźniej z końcem roku, w którym do owej utraty doszło (art. 100 § 1 k.s.h.).
Ostatnią przyczyną rozwiązania spółki partnerskiej jest prawomocne orzeczenie sądu. Na podstawie art. 63 k.s.h. w zw. z art. 89 k.s.h. każdy z partnerów może z ważnych powodów żądać rozwiązania spółki przez sąd. Powodem takiej regulacji jest założenie, że spółki osobowe powinny opierać się na wzajemnym zaufaniu wspólników, a w przypadku gdy go zabraknie, zmuszanie partnerów do pozostawania w spółce stanowiłoby naruszenie ich wolności. Jako przykład ważnych powodów rozwiązania można wymienić nadużywanie przez partnera prawa kontroli, naruszenie zakazu konkurencji lub uchylanie się partnera od obowiązku prowadzenia spraw spółki. Gdy ważny powód zachodzi po stronie tylko jednego z partnerów, na wniosek pozostałych wspólników sąd może orzec o wyłączeniu tego partnera ze spółki.
W doktrynie istnieje spór co do charakteru prawnego zdarzeń wymienionych w art. 99 k.s.h. Niektórzy twierdzą, że zdarzenia wymienione w art. 99 nie powodują rozwiązania spółki
Słuszne wydaje się jednak stanowisko, zgodnie z którym śmierć partnera, ogłoszenia upadłości partnera i wypowiedzenia umowy spółki przez partnera lub wierzyciela partnera są przyczynami rozwiązania spółki. Argumentem decydującym jest brzmienie art. 64 k.s.h., który powoduje odebranie ww. przyczynom charakteru bezwzględnych podstaw do rozwiązania spółki partnerskiej. Nie zmienia to jednak faktu, że w przypadku niespełnienia warunków wymienionych w art. 64 k.s.h., dochodzi do rozwiązania spółki partnerskiej.
Zgodnie z art. 101 k.s.h. w umowie spółki partnerzy mogą postanowić, iż w miejsce zmarłego wspólnika wstępuje jego spadkobierca. Jednak tak jak jego poprzednik, musi spełniać on wymogi dotyczące partnerów, tj. być osobą fizyczną posiadającą uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu.
Kwestia rozwiązania spółki jest często kwestią lekceważoną przez przedsiębiorców w trakcie zawierania umowa spółki. Są oni tak bardzo zaangażowani w rozpoczynanie działalności, że nie myślą o jej zakończeniu. Jednak w biznesie należy myśleć o wszystkim i brać różne scenariusze pod uwagę. Z tego powodu już na początku warto tak uregulować kwestie rozwiązania spółki, aby w przyszłości zakończenie jej działalności było możliwie szybkie, bezproblemowe i niekrzywdzące poszczególnych partnerów, dlatego korzystnym jest w tym przypadku skonsultowanie się z prawnikiem.